akompaniatorka
See also: akompaniatorką
Polish
Etymology
From akompaniator + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /a.kɔm.paɲ.jaˈtɔr.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ɔrka
- Syllabification: a‧kom‧pan‧ia‧tor‧ka First attested in 1889.[1][2]
Noun
akompaniatorka f (masculine akompaniator)
- (music) female equivalent of akompaniator (“accompanist”) (the performer in music who takes the accompanying part)
- Hypernym: muzyczka
Declension
Declension of akompaniatorka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | akompaniatorka | akompaniatorki |
| genitive | akompaniatorki | akompaniatorek |
| dative | akompaniatorce | akompaniatorkom |
| accusative | akompaniatorkę | akompaniatorki |
| instrumental | akompaniatorką | akompaniatorkami |
| locative | akompaniatorce | akompaniatorkach |
| vocative | akompaniatorko | akompaniatorki |
Related terms
noun
- akompaniament
verbs
- akompaniować
- zaakompaniować
References
- Tygodnik Illustrowany, issue Seria 4, t.13, nr 329, 1889, page 247
- akompaniatorka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- akompaniatorka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- akompaniatorka in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “akompaniatorka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 18