gramatyka
See also: gramatyką
Polish
Etymology 1
Borrowed from Latin grammatica, from Ancient Greek γρᾰμμᾰτῐκή (grammatikḗ). Doublet of grymuar (“grimoire”).
Pronunciation
- IPA(key): (standard) /ɡraˈma.tɨ.ka/
- IPA(key): (colloquial; common in casual speech) /ɡra.maˈtɨ.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ɨka
- Syllabification: gra‧ma‧ty‧ka
Noun
gramatyka f
- (grammar) grammar (rules for speaking and writing a language)
Declension
Declension of gramatyka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | gramatyka | gramatyki |
| genitive | gramatyki | gramatyk |
| dative | gramatyce | gramatykom |
| accusative | gramatykę | gramatyki |
| instrumental | gramatyką | gramatykami |
| locative | gramatyce | gramatykach |
| vocative | gramatyko | gramatyki |
Derived terms
adjectives
- agramatyczny
- gramatyczny
- niegramatyczny
adverbs
- gramatycznie
- niegramatycznie
nouns
- gramatyczność
- niegramatyczność
Related terms
nouns
- agramatyzm
- gramatyk
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Pronunciation
- IPA(key): /ɡra.maˈtɨ.ka/
- Rhymes: -ɨka
- Syllabification: gra‧ma‧ty‧ka
Noun
gramatyka
- genitive/accusative singular of gramatyk
Further reading
- gramatyka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- gramatyka in Polish dictionaries at PWN