gramatist
Romanian
Etymology
Borrowed from Greek γραμματιστής (grammatistís).
Noun
gramatist m (plural gramatiști)
- grammarian
Declension
Declension of gramatist
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) gramatist | gramatistul | (niște) gramatiști | gramatiștii |
genitive/dative | (unui) gramatist | gramatistului | (unor) gramatiști | gramatiștilor |
vocative | gramatistule | gramatiștilor |
References
- gramatist in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN