grafa
See also: grāfa and grāfā
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkraːva/
- Rhymes: -aːva
Etymology 1
From Old Norse grafa (“to dig”), from Proto-Germanic *grabaną, from Proto-Indo-European *gʰrābʰ- (“to dig, scratch, scrape”).
Verb
grafa (strong verb, third-person singular past indicative gróf, third-person plural past indicative grófu, supine grafið)
- to dig
- to bury
- to engrave
- to enquire
- (impersonal) to suppurate, fester
Conjugation
grafa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að grafa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | grafið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | grafandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég gref | við gröfum | present (nútíð) | ég grafi | við gröfum |
þú grefur | þið grafið | þú grafir | þið grafið | ||
hann, hún, það grefur | þeir, þær, þau grafa | hann, hún, það grafi | þeir, þær, þau grafi | ||
past (þátíð) | ég gróf | við grófum | past (þátíð) | ég græfi | við græfum |
þú grófst | þið grófuð | þú græfir | þið græfuð | ||
hann, hún, það gróf | þeir, þær, þau grófu | hann, hún, það græfi | þeir, þær, þau græfu | ||
imperative (boðháttur) | graf (þú) | grafið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
grafðu | grafiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
grafast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að grafast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | grafist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | grafandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég grefst | við gröfumst | present (nútíð) | ég grafist | við gröfumst |
þú grefst | þið grafist | þú grafist | þið grafist | ||
hann, hún, það grefst | þeir, þær, þau grafast | hann, hún, það grafist | þeir, þær, þau grafist | ||
past (þátíð) | ég grófst | við grófumst | past (þátíð) | ég græfist | við græfumst |
þú grófst | þið grófust | þú græfist | þið græfust | ||
hann, hún, það grófst | þeir, þær, þau grófust | hann, hún, það græfist | þeir, þær, þau græfust | ||
imperative (boðháttur) | grafst (þú) | grafist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
grafstu | grafisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
grafinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | grafinn | grafin | grafið | grafnir | grafnar | grafin | |
accusative (þolfall) | grafinn | grafna | grafið | grafna | grafnar | grafin | |
dative (þágufall) | gröfnum | grafinni | gröfnu | gröfnum | gröfnum | gröfnum | |
genitive (eignarfall) | grafins | grafinnar | grafins | grafinna | grafinna | grafinna | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | grafni | grafna | grafna | gröfnu | gröfnu | gröfnu | |
accusative (þolfall) | grafna | gröfnu | grafna | gröfnu | gröfnu | gröfnu | |
dative (þágufall) | grafna | gröfnu | grafna | gröfnu | gröfnu | gröfnu | |
genitive (eignarfall) | grafna | gröfnu | grafna | gröfnu | gröfnu | gröfnu |
Synonyms
- (to bury): greftra
- (to engrave): skera
- (to enquire): grafast, spyrja
Derived terms
- grafa skurði (“to trench”)
- grafa undan (“to undermine”)
Related terms
- gröf
Etymology 2
From the verb grafa (“to dig”).
Noun
grafa f (genitive singular gröfu, nominative plural gröfur)
- an excavator, a digger; (large machine used to dig holes and trenches)
Declension
declension of grafa
f-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | grafa | grafan | gröfur | gröfurnar |
accusative | gröfu | gröfuna | gröfur | gröfurnar |
dative | gröfu | gröfunni | gröfum | gröfunum |
genitive | gröfu | gröfunnar | grafa | grafanna |
Derived terms
- keðjugrafa (“trencher”)
- traktorsgrafa (“excavator loader”)
- vélgrafa (“mechanical excavator”)
- víragrafa (“rope-operated excavator”)
- vökvagrafa (“hydraulic excavator”)
Noun
grafa
- indefinite genitive plural of gröf
Irish
Verb
grafa
- past participle of graf (“write; draw, sketch; graph, plot, chart”)
Noun
grafa m sg
- genitive singular of grafadh
Noun
grafa m pl
- vocative plural of graf (“graph, chart”)
Noun
grafa m sg
- genitive singular of grafadh (“(act of) grubbing, hoeing; grubbed land”)
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
grafa | ghrafa | ngrafa |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- Ó Dónaill, Niall (1977), “grafa”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Lithuanian
Pronunciation
- (grafà) IPA(key): /ɡraˈfa/
Noun
grafà f (plural grafos) stress pattern 2[1]
- space between two vertical lines;[1] column[2]
Declension
Declension of grafà
singular (vienaskaita) | plural (daugiskaita) | |
---|---|---|
nominative (vardininkas) | grafà | grafos |
genitive (kilmininkas) | grafos | grafų |
dative (naudininkas) | grafai | grafoms |
accusative (galininkas) | grafą | grafàs |
instrumental (įnagininkas) | grafà | grafomis |
locative (vietininkas) | grafoje | grafose |
vocative (šauksmininkas) | grafa | grafos |
Synonyms
- skiltis f
References
- Lietuvių kalbos žodynas (t. I–XX, 1941–2002): elektroninis variantas. Redaktorių kolegija: Gertrūda Naktinienė (vyr. redaktorė), Jonas Paulauskas, Ritutė Petrokienė, Vytautas Vitkauskas, Jolanta Zabarskaitė. Programuotojai: Evaldas Ožeraitis, Vytautas Zinkevičius. – Vilnius: Lietuvių kalbos institutas, 2005 (atnaujinta versija, 2017). – http://www.lkz.lt. →ISBN
- Martsinkyavitshute, Victoria (1993), Hippocrene Concise Dictionary: Lithuanian-English/English-Lithuanian. New York: Hippocrene Books. →ISBN
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *grabaną.
Verb
grafa
- to dig
- to bury
- to engrave
- to enquire (also in middle voice: grafask)
- (impersonal) to cause the formation of pus (in something); suppurate
Conjugation
Conjugation of grafa — active (strong class 6)
infinitive | grafa | |
---|---|---|
present participle | grafandi | |
past participle | grafinn | |
indicative | present | past |
1st-person singular | gref | gróf |
2nd-person singular | grefr | gróft |
3rd-person singular | grefr | gróf |
1st-person plural | grǫfum | grófum |
2nd-person plural | grafið | grófuð |
3rd-person plural | grafa | grófu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | grafa | grœfa |
2nd-person singular | grafir | grœfir |
3rd-person singular | grafi | grœfi |
1st-person plural | grafim | grœfim |
2nd-person plural | grafið | grœfið |
3rd-person plural | grafi | grœfi |
imperative | present | |
2nd-person singular | graf | |
1st-person plural | grǫfum | |
2nd-person plural | grafið |
Conjugation of grafa — mediopassive (strong class 6)
infinitive | grafask | |
---|---|---|
present participle | grafandisk | |
past participle | grafizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | grǫfumk | grófumk |
2nd-person singular | grefsk | grófzk |
3rd-person singular | grefsk | grófsk |
1st-person plural | grǫfumsk | grófumsk |
2nd-person plural | grafizk | grófuzk |
3rd-person plural | grafask | grófusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | grǫfumk | grœfumk |
2nd-person singular | grafisk | grœfisk |
3rd-person singular | grafisk | grœfisk |
1st-person plural | grafimsk | grœfimsk |
2nd-person plural | grafizk | grœfizk |
3rd-person plural | grafisk | grœfisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | grafsk | |
1st-person plural | grǫfumsk | |
2nd-person plural | grafizk |
Related terms
- grǫf
Descendants
- Icelandic: grafa
- Faroese: grava
- Norwegian:
- Norwegian Bokmål: grave
- Norwegian Nynorsk: grave, grava
- Elfdalian: gråvå
- Old Swedish: grava, græva
- Swedish: grava, gräva; grafva, gräfva (pre-1906 spelling)
- Danish: grave
References
- “grafa”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Scottish Gaelic
Noun
grafa m sg
- genitive singular of graf
Mutation
Scottish Gaelic mutation | |
---|---|
Radical | Lenition |
grafa | ghrafa |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |