graca
See also: Graca, graça, and Graça
Polish
Etymology
Borrowed from Middle High German kratze.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡra.t͡sa/
- Rhymes: -at͡sa
- Syllabification: gra‧ca
Noun
graca f (diminutive gracka)
- mattock
Declension
Declension of graca
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | graca | grace |
genitive | gracy | grac |
dative | gracy | gracom |
accusative | gracę | grace |
instrumental | gracą | gracami |
locative | gracy | gracach |
vocative | graco | grace |
Derived terms
verb
- gracować
Further reading
- graca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- graca in Polish dictionaries at PWN