graazan
Cimbrian
Etymology
From Middle High German grasen, from Old High German grasōn, from Proto-Germanic *grasōną (“to graze”). Cognate with German grasen, English graze.
Verb
graazan (third-person singular present indicative graazet, past participle gagraazet, auxiliary haban)
- (Sette Comuni) to graze
- D'öoben graazent aus naach in röon. ― The sheep graze along the riverbank.
Conjugation
Conjugation of graazan
infinitive | graazan | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | graazan | ||||
past participle | gagraazet | ||||
auxiliary | haban | ||||
indicative | subjunctive | ||||
present | ich graaze | bar graazan | i | ich graaze | bar graazan |
du graazest | iart graazet | du graazest | iart graazet | ||
ear graazet | ze graazent | ear graaze | ze graazan | ||
preterite (composed) | ich han gagraazet | bar haban gagraazet | ii | ich graazate | bar graazatan |
du hast gagraazet | iart habet gagraazet | du graazatest | iart graazatet | ||
ear hat gagraazet | ze habent gagraazet | ear graazate | ze graazatan | ||
imperative | — | graazabar | |||
graaz (du) | graazet (iart) | ||||
graaze (ear) | graazan (ze) |
Related terms
- gras
References
- “graazan” in Martalar, Umberto Martello; Bellotto, Alfonso (1974) Dizionario della lingua Cimbra dei Sette Communi vicentini, 1st edition, Roana, Italy: Instituto di Cultura Cimbra A. Dal Pozzo