gonić
See also: gonič, gónić, and gōnić
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *gonìti[1], from Proto-Balto-Slavic *gánīˀtei, from Proto-Indo-European *gʷʰon-éye-ti, from *gʷʰen- (“to slay, strike”) [1], whence English fend; defend; offend. Cognate with Lithuanian ganýti (“to graze”)[1][2], Ancient Greek θείνω (theínō, “to slay”)[1][3] and Sanskrit हन्ति (hanti, “to slay”)[1][3].
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡɔ.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
- Syllabification: go‧nić
Verb
gonić impf
- (transitive) to chase, to pursue (to follow urgently, originally with intent to capture or harm)
- Synonym: ścigać
- gonić przestępcę ― to chase a criminal
- (intransitive) to pursue [+ za (instrumental) = something] (to aim for, go after)
- (transitive) to come after, to ensue, to follow on
- (reflexive) to chase each other
- (reflexive, of an animal) to be in heat, to oestruate
Conjugation
Conjugation of gonić impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | gonić | |||||
| present tense | 1st | gonię | gonimy | |||
| 2nd | gonisz | gonicie | ||||
| 3rd | goni | gonią | ||||
| impersonal | goni się | |||||
| past tense | 1st | goniłem | goniłam | goniliśmy | goniłyśmy | |
| 2nd | goniłeś | goniłaś | goniliście | goniłyście | ||
| 3rd | gonił | goniła | goniło | gonili | goniły | |
| impersonal | goniono | |||||
| future tense | 1st | będę gonił, będę gonić | będę goniła, będę gonić | będziemy gonili, będziemy gonić | będziemy goniły, będziemy gonić | |
| 2nd | będziesz gonił, będziesz gonić | będziesz goniła, będziesz gonić | będziecie gonili, będziecie gonić | będziecie goniły, będziecie gonić | ||
| 3rd | będzie gonił, będzie gonić | będzie goniła, będzie gonić | będzie goniło, będzie gonić | będą gonili, będą gonić | będą goniły, będą gonić | |
| impersonal | będzie gonić się | |||||
| conditional | 1st | goniłbym | goniłabym | gonilibyśmy | goniłybyśmy | |
| 2nd | goniłbyś | goniłabyś | gonilibyście | goniłybyście | ||
| 3rd | goniłby | goniłaby | goniłoby | goniliby | goniłyby | |
| impersonal | goniono by | |||||
| imperative | 1st | niech gonię | gońmy | |||
| 2nd | goń | gońcie | ||||
| 3rd | niech goni | niech gonią | ||||
| active adjectival participle | goniący | goniąca | goniące | goniący | goniące | |
| passive adjectival participle | goniony | goniona | gonione | gonieni | gonione | |
| contemporary adverbial participle | goniąc | |||||
| verbal noun | gonienie | |||||
Derived terms
verbs
- doganiać impf, dogonić pf
- nadganiać impf, nadgonić pf
- naganiać impf, nagonić pf
- odganiać impf, odgonić pf
- oganiać impf, ogonić pf
- podganiać impf, podgonić pf
- poganiać impf, pogonić pf
- przeganiać impf, przegonić pf
- przyganiać impf, przygonić pf
- rozganiać impf, rozgonić pf
- uganiać impf, ugonić pf
- wganiać pf, wgonić pf
- wyganiać impf, wygonić pf
- zaganiać impf, zagonić pf
- zganiać impf, zgonić pf
adjective
- gończy
nouns
- goniec
- gonitwa
- gońba
- pogoń
Related terms
nouns
- gon
- zagon
verbs
- ganiać
- gnać
References
- Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 177. →ISBN
- Brückner, Aleksander (1927), “gon”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna, page 150.
- “gnać” in Brückner, op. cit., page 146.
Further reading
- gonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- gonić in Polish dictionaries at PWN