gondterhelt
Hungarian
Etymology
From gond (“problem”) + terhelt (“burdened”)[1], from terhel (“to burden”) + -t (past-participle suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɡontɛrɦɛlt]
- Hyphenation: gond‧ter‧helt
- Rhymes: -ɛlt
Adjective
gondterhelt (comparative gondterheltebb, superlative leggondterheltebb)
- worried, troubled (of a person who is full of worries)
- Synonyms: gondterhes, gondtelt, komor, levert, lehangolt
- careworn (worn down by cares: showing the signs of long-term stress, tired and haggard due to prolonged worry)
- Synonyms: aggódó, aggodalmaskodó, borús, felhős
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | gondterhelt | gondterheltek |
accusative | gondterheltet | gondterhelteket |
dative | gondterheltnek | gondterhelteknek |
instrumental | gondterhelttel | gondterheltekkel |
causal-final | gondterheltért | gondterheltekért |
translative | gondterheltté | gondterheltekké |
terminative | gondterheltig | gondterheltekig |
essive-formal | gondterheltként | gondterheltekként |
essive-modal | — | — |
inessive | gondterheltben | gondterheltekben |
superessive | gondterhelten | gondterhelteken |
adessive | gondterheltnél | gondterhelteknél |
illative | gondterheltbe | gondterheltekbe |
sublative | gondterheltre | gondterheltekre |
allative | gondterhelthez | gondterheltekhez |
elative | gondterheltből | gondterheltekből |
delative | gondterheltről | gondterheltekről |
ablative | gondterhelttől | gondterheltektől |
non-attributive possessive - singular | gondterhelté | gondterhelteké |
non-attributive possessive - plural | gondterheltéi | gondterheltekéi |
References
- Eőry, Vilma. Értelmező szótár+ (’Explanatory Dictionary Plus’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2007. →ISBN