akefaliczny

akefaliczny

Polish

Etymology

From a- +‎ Ancient Greek κέφαλος (képhalos) +‎ -iczny. First attested in 1859.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /a.kɛ.faˈlit͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: a‧ke‧fa‧licz‧ny

Adjective

akefaliczny (not comparable)

1. acephalous, acephalic (without a head)

   Synonym: bezgłowy

2. acephalous (without a beginning)
3. (prosody) acephalous, acephalic (deficient in the beginning)

   wiersz akefaliczny ― acephalous verse

Declension

Declension of akefaliczny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	akefaliczny		akefaliczne	akefaliczna	akefaliczni	akefaliczne
genitive	akefalicznego			akefalicznej	akefalicznych
dative	akefalicznemu				akefalicznym
accusative	akefalicznego	akefaliczny	akefaliczne	akefaliczną	akefalicznych	akefaliczne
instrumental	akefalicznym				akefalicznymi
locative				akefalicznej	akefalicznych

References

1. Encyklopedyja powszechna. T. 1, (A-Aos).‎, 1859, page 262
2. akefaliczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• akefaliczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• akefaliczny in Polish dictionaries at PWN