akcydentalny
Polish
Etymology
Learned borrowing from Late Latin accidēntālis + -ny.[1] First attested in 1664.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /ak.t͡sɨ.dɛnˈtal.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -alnɨ
- Syllabification: ak‧cy‧den‧tal‧ny
Adjective
akcydentalny (not comparable, adverb akcydentalnie)
- (literary) accidental, circumstantial, incidental [from 18th c.][2]
- Synonyms: przypadkowy, przygodny, okolicznościowy
- (Middle Polish, of income) additional [17th c.][2]
Declension
Declension of akcydentalny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | akcydentalny | akcydentalne | akcydentalna | akcydentalni | akcydentalne | ||
| genitive | akcydentalnego | akcydentalnej | akcydentalnych | ||||
| dative | akcydentalnemu | akcydentalnym | |||||
| accusative | akcydentalnego | akcydentalny | akcydentalne | akcydentalną | akcydentalnych | akcydentalne | |
| instrumental | akcydentalnym | akcydentalnymi | |||||
| locative | akcydentalnej | akcydentalnych | |||||
Related terms
adjective
- akcydensowy
nouns
- akcydencja
- akcydens
- akcydensik
- akcydensista
- akcydentalia
- akcydentalizm
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Teresa Sokołowska (14.10.2010), “AKCYDENTALNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
- akcydentalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- akcydentalny in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “akcydentalny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 17