akcydencja

See also: akcydencją

Polish

Borrowed from German Akzidenz,[1] from Latin accidentia. First attested in 1570.[2][3]

akcydencja f

additional tariff (additional fee paid for imported goods) [from 20th c.][3]
(obsolete) affliction [19th c.][4]
Synonym: przypadłość
(obsolete) additional earnings (especially illegal) [17–19th c.][5][4]
Synonym: akcydens
(Middle Polish) accident, circumstance, case, occurrence [17th c.][5]
(Middle Polish, philosophy) accident (property that the entity or substance has contingently without which the substance can still retain its identity) [16th c.][2]
akcydencyja albo osoby/osoby albo akcydencyja ― accident or people

Declension of akcydencja

	singular	plural
nominative	akcydencja	akcydencje
genitive	akcydencji	akcydencji/akcydencyj (archaic)
dative	akcydencji	akcydencjom
accusative	akcydencję	akcydencje
instrumental	akcydencją	akcydencjami
locative	akcydencji	akcydencjach
vocative	akcydencjo	akcydencje

adjectives

nouns

Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
“akcydencyja”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
akcydencja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “akcydencja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
Teresa Sokołowska (10.01.2020), “AKCYDENCJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

akcydencja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
akcydencja in Polish dictionaries at PWN
Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “akcydencja”, in Słownik języka polskiego
Aleksander Zdanowicz (1861), “akcydencja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “akcydens, akcydencja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 17