godinnelijk

godinnelijk

Dutch

Etymology

17th century or earlier. From godin (“goddess”) +‎ -e- +‎ -lijk (“-ly”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣoːˈdɪ.nə.lək/
• Hyphenation: go‧din‧ne‧lijk
• Rhymes: -ɪnələk

Adjective

godinnelijk (comparative godinnelijker, superlative godinnelijkst)

1. (rare) goddessly
   • 1703, "Minne-klacht", Den lacchende Apoll. Uitbarstende in drollige rymen, Timotheus ten Hoorn (publ.), page 170.

     't Is waar, zy is Godinnelijk, / Bevallig, Hemels minnelijk; / Maar 't Hert onwinnelijk.

Inflection

Inflection of godinnelijk
uninflected	godinnelijk
inflected	godinnelijke
comparative	godinnelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		godinnelijk	godinnelijker	het godinnelijkst het godinnelijkste
indefinite	m./f. sing.	godinnelijke	godinnelijkere	godinnelijkste
	n. sing.	godinnelijk	godinnelijker	godinnelijkste
	plural	godinnelijke	godinnelijkere	godinnelijkste
definite		godinnelijke	godinnelijkere	godinnelijkste
partitive		godinnelijks	godinnelijkers	—