akcentuacja
See also: akcentuacją
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin accentuātiō. First attested in 1850.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /ak.t͡sɛn.tuˈat͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: ak‧cen‧tu‧ac‧ja
Noun
akcentuacja f
- (phonology) accentuation (system of accenting in a given language)
- Synonym: (rare) akcentacja
- (phonology) accentuation (marking of accents)
- Synonym: (rare) akcentacja
Declension
Declension of akcentuacja
| singular | |
|---|---|
| nominative | akcentuacja |
| genitive | akcentuacji |
| dative | akcentuacji |
| accusative | akcentuację |
| instrumental | akcentuacją |
| locative | akcentuacji |
| vocative | akcentuacjo |
Derived terms
adjective
- akcentuacyjny
adverb
- akcentuacyjnie
Related terms
adjectives
- akcentacyjny
- akcentowy
nouns
- akcencik
- akcent
- akcentacja
- akcentolog
- akcentologia
verbs
- akcentować
- zaakcentować
References
- Gazeta Warszawska, issue 182, 1850, page 3
- akcentuacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- akcentuacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- akcentuacja in Polish dictionaries at PWN