ględzić

Polish

Possibly from Old Polish ględzieć, from Proto-Slavic *ględěti.

ględzić impf

(intransitive, colloquial) to blather; to talk in a long-winded, boring, or inane manner
Synonyms: see Thesaurus:bredzić
(intransitive, hunting, of a doe) to call (during mating season)

Conjugation of ględzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ględzić
present tense	1^st	ględzę			ględzimy
	2^nd	ględzisz			ględzicie
	3^rd	ględzi			ględzą
	impersonal	ględzi się
past tense	1^st	ględziłem	ględziłam		ględziliśmy	ględziłyśmy
	2^nd	ględziłeś	ględziłaś		ględziliście	ględziłyście
	3^rd	ględził	ględziła	ględziło	ględzili	ględziły
	impersonal	ględzono
future tense	1^st	będę ględził, będę ględzić	będę ględziła, będę ględzić		będziemy ględzili, będziemy ględzić	będziemy ględziły, będziemy ględzić
	2^nd	będziesz ględził, będziesz ględzić	będziesz ględziła, będziesz ględzić		będziecie ględzili, będziecie ględzić	będziecie ględziły, będziecie ględzić
	3^rd	będzie ględził, będzie ględzić	będzie ględziła, będzie ględzić	będzie ględziło, będzie ględzić	będą ględzili, będą ględzić	będą ględziły, będą ględzić
	impersonal	będzie ględzić się
conditional	1^st	ględziłbym	ględziłabym		ględzilibyśmy	ględziłybyśmy
	2^nd	ględziłbyś	ględziłabyś		ględzilibyście	ględziłybyście
	3^rd	ględziłby	ględziłaby	ględziłoby	ględziliby	ględziłyby
	impersonal	ględzono by
imperative	1^st	niech ględzę			ględźmy
	2^nd	ględź			ględźcie
	3^rd	niech ględzi			niech ględzą
active adjectival participle		ględzący	ględząca	ględzące	ględzący	ględzące
contemporary adverbial participle		ględząc
verbal noun		ględzenie