glundra
Icelandic
Etymology
From glundur + -a.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈklʏntra/
- Rhymes: -ʏntra
Verb
glundra (weak verb, third-person singular past indicative glundraði, supine glundrað)
- (transitive, with dative) to confuse
Conjugation
glundra — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að glundra | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | glundrað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | glundrandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég glundra | við glundrum | present (nútíð) | ég glundri | við glundrum |
þú glundrar | þið glundrið | þú glundrir | þið glundrið | ||
hann, hún, það glundrar | þeir, þær, þau glundra | hann, hún, það glundri | þeir, þær, þau glundri | ||
past (þátíð) | ég glundraði | við glundruðum | past (þátíð) | ég glundraði | við glundruðum |
þú glundraðir | þið glundruðuð | þú glundraðir | þið glundruðuð | ||
hann, hún, það glundraði | þeir, þær, þau glundruðu | hann, hún, það glundraði | þeir, þær, þau glundruðu | ||
imperative (boðháttur) | glundra (þú) | glundrið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
glundraðu | glundriði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
glundrast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að glundrast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | glundrast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | glundrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég glundrast | við glundrumst | present (nútíð) | ég glundrist | við glundrumst |
þú glundrast | þið glundrist | þú glundrist | þið glundrist | ||
hann, hún, það glundrast | þeir, þær, þau glundrast | hann, hún, það glundrist | þeir, þær, þau glundrist | ||
past (þátíð) | ég glundraðist | við glundruðumst | past (þátíð) | ég glundraðist | við glundruðumst |
þú glundraðist | þið glundruðust | þú glundraðist | þið glundruðust | ||
hann, hún, það glundraðist | þeir, þær, þau glundruðust | hann, hún, það glundraðist | þeir, þær, þau glundruðust | ||
imperative (boðháttur) | glundrast (þú) | glundrist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
glundrastu | glundristi * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
glundraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | glundraður | glundruð | glundrað | glundraðir | glundraðar | glundruð | |
accusative (þolfall) | glundraðan | glundraða | glundrað | glundraða | glundraðar | glundruð | |
dative (þágufall) | glundruðum | glundraðri | glundruðu | glundruðum | glundruðum | glundruðum | |
genitive (eignarfall) | glundraðs | glundraðrar | glundraðs | glundraðra | glundraðra | glundraðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | glundraði | glundraða | glundraða | glundruðu | glundruðu | glundruðu | |
accusative (þolfall) | glundraða | glundruðu | glundraða | glundruðu | glundruðu | glundruðu | |
dative (þágufall) | glundraða | glundruðu | glundraða | glundruðu | glundruðu | glundruðu | |
genitive (eignarfall) | glundraða | glundruðu | glundraða | glundruðu | glundruðu | glundruðu |