akanie
Polish
Etymology
Borrowed from Russian аканье (akanʹje). By surface analysis, a + -kać + -anie. First attested in 1889.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈka.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: a‧ka‧nie
Noun
akanie n
- (phonology) akanye (merger of pretonic non-high vowel phonemes in Slavic languages)
Declension
Declension of akanie
| singular | |
|---|---|
| nominative | akanie |
| genitive | akania |
| dative | akaniu |
| accusative | akanie |
| instrumental | akaniem |
| locative | akaniu |
| vocative | akanie |
References
- Podania białoruskie, 1889, page 8
- akanie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- akanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- akanie in Polish dictionaries at PWN