gliúáil
Irish
Etymology
From gliú (“glue”, noun) + -áil (verbal suffix).
Verb
gliúáil (present analytic gliúálann, future analytic gliúálfaidh, verbal noun gliúáil, past participle gliúáilte)
- (transitive) glue
Conjugation
First Conjugation (B)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | gliúálaim | gliúálann tú; gliúálair† | gliúálann sé, sí | gliúálaimid | gliúálann sibh | gliúálann siad; gliúálaid† | a ghliúálann; a ghliúálas / a ngliúálann*; a ngliúálas* | gliúáiltear |
past | ghliúáil mé; ghliúálas | ghliúáil tú; ghliúálais | ghliúáil sé, sí | ghliúálamar; ghliúáil muid | ghliúáil sibh; ghliúálabhair | ghliúáil siad; ghliúáladar | a ghliúáil / ar ghliúáil* | gliúáladh | |
past habitual | ghliúálainn | ghliúáilteá | ghliúáladh sé, sí | ghliúálaimis; ghliúáladh muid | ghliúáladh sibh | ghliúálaidís; ghliúáladh siad | a ghliúáladh / ar ghliúáladh* | ghliúáiltí | |
future | gliúálfaidh mé; gliúálfad | gliúálfaidh tú; gliúálfair† | gliúálfaidh sé, sí | gliúálfaimid; gliúálfaidh muid | gliúálfaidh sibh | gliúálfaidh siad; gliúálfaid† | a ghliúálfaidh; a ghliúálfas / a ngliúálfaidh*; a ngliúálfas* | gliúálfar | |
conditional | ghliúálfainn / ngliúálfainn‡‡ | ghliúálfá / ngliúálfᇇ | ghliúálfadh sé, sí / ngliúálfadh sé, s퇇 | ghliúálfaimis; ghliúálfadh muid / ngliúálfaimis‡‡; ngliúálfadh muid‡‡ | ghliúálfadh sibh / ngliúálfadh sibh‡‡ | ghliúálfaidís; ghliúálfadh siad / ngliúálfaidís‡‡; ngliúálfadh siad‡‡ | a ghliúálfadh / ar ghliúálfadh* | ghliúálfaí / ngliúálfa퇇 | |
subjunctive | present | go ngliúála mé; go ngliúálad† | go ngliúála tú; go ngliúálair† | go ngliúála sé, sí | go ngliúálaimid; go ngliúála muid | go ngliúála sibh | go ngliúála siad; go ngliúálaid† | — | go ngliúáiltear |
past | dá ngliúálainn | dá ngliúáilteá | dá ngliúáladh sé, sí | dá ngliúálaimis; dá ngliúáladh muid | dá ngliúáladh sibh | dá ngliúálaidís; dá ngliúáladh siad | — | dá ngliúáiltí | |
imperative | gliúálaim | gliúáil | gliúáladh sé, sí | gliúálaimis | gliúálaigí; gliúálaidh† | gliúálaidís | — | gliúáiltear | |
verbal noun | gliúáil | ||||||||
past participle | gliúáilte |
*Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Synonyms
- glaeigh
Noun
gliúáil f (genitive singular gliúála)
- verbal noun of gliúáil
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
gliúáil | ghliúáil | ngliúáil |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "gliúáil" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.