glijden
Dutch
Etymology
From Middle Dutch gliden, from Old Dutch *glīdan, from Proto-Germanic *glīdaną, from Proto-Indo-European *ǵʰleydʰ-.
Pronunciation
Audio (file) - Rhymes: -ɛi̯dən
Verb
glijden
- (intransitive) to slide
- (transitive) to slide
- (intransitive, figuratively) to lapse
- De verbijstering gleed van haar gezicht.
- The bewilderment disappeared from her face.
- De verbijstering gleed van haar gezicht.
Inflection
| Inflection of glijden (strong class 1) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | glijden | |||
| past singular | gleed | |||
| past participle | gegleden | |||
| infinitive | glijden | |||
| gerund | glijden n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | glijd | gleed | ||
| 2nd person sing. (jij) | glijdt | gleed | ||
| 2nd person sing. (u) | glijdt | gleed | ||
| 2nd person sing. (gij) | glijdt | gleedt | ||
| 3rd person singular | glijdt | gleed | ||
| plural | glijden | gleden | ||
| subjunctive sing.1 | glijde | glede | ||
| subjunctive plur.1 | glijden | gleden | ||
| imperative sing. | glijd | |||
| imperative plur.1 | glijdt | |||
| participles | glijdend | gegleden | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- afglijden
- glijbaan
- neerglijden
- voortglijden
- wegglijden
Anagrams
- gelijnd