gleypa
Icelandic
Etymology
From Old Norse gleypa, from Proto-Germanic *glaupijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkleiːpa/
- Rhymes: -eiːpa
Verb
gleypa (weak verb, third-person singular past indicative gleypti, supine gleypt)
- (transitive, with accusative) to gulp, to swallow
- Synonym: renna niður
- (transitive, with accusative) to absorb
Conjugation
gleypa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að gleypa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | gleypt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | gleypandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég gleypi | við gleypum | present (nútíð) | ég gleypi | við gleypum |
| þú gleypir | þið gleypið | þú gleypir | þið gleypið | ||
| hann, hún, það gleypir | þeir, þær, þau gleypa | hann, hún, það gleypi | þeir, þær, þau gleypi | ||
| past (þátíð) | ég gleypti | við gleyptum | past (þátíð) | ég gleypti | við gleyptum |
| þú gleyptir | þið gleyptuð | þú gleyptir | þið gleyptuð | ||
| hann, hún, það gleypti | þeir, þær, þau gleyptu | hann, hún, það gleypti | þeir, þær, þau gleyptu | ||
| imperative (boðháttur) | gleyp (þú) | gleypið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| gleyptu | gleypiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
gleypast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að gleypast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | gleypst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | gleypandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég gleypist | við gleypumst | present (nútíð) | ég gleypist | við gleypumst |
| þú gleypist | þið gleypist | þú gleypist | þið gleypist | ||
| hann, hún, það gleypist | þeir, þær, þau gleypast | hann, hún, það gleypist | þeir, þær, þau gleypist | ||
| past (þátíð) | ég gleyptist | við gleyptumst | past (þátíð) | ég gleyptist | við gleyptumst |
| þú gleyptist | þið gleyptust | þú gleyptist | þið gleyptust | ||
| hann, hún, það gleyptist | þeir, þær, þau gleyptust | hann, hún, það gleyptist | þeir, þær, þau gleyptust | ||
| imperative (boðháttur) | gleypst (þú) | gleypist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| gleypstu | gleypisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
gleyptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | gleyptur | gleypt | gleypt | gleyptir | gleyptar | gleypt | |
| accusative (þolfall) | gleyptan | gleypta | gleypt | gleypta | gleyptar | gleypt | |
| dative (þágufall) | gleyptum | gleyptri | gleyptu | gleyptum | gleyptum | gleyptum | |
| genitive (eignarfall) | gleypts | gleyptrar | gleypts | gleyptra | gleyptra | gleyptra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | gleypti | gleypta | gleypta | gleyptu | gleyptu | gleyptu | |
| accusative (þolfall) | gleypta | gleyptu | gleypta | gleyptu | gleyptu | gleyptu | |
| dative (þágufall) | gleypta | gleyptu | gleypta | gleyptu | gleyptu | gleyptu | |
| genitive (eignarfall) | gleypta | gleyptu | gleypta | gleyptu | gleyptu | gleyptu | |
Derived terms
- gleypa við (“to swallow whole”)
Related terms
- gleypur (“absorbent, porous”)
- gljúpur (“porous, permeable; sodden”)
References
- Kroonen, Guus (2013), “gleupan”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 181