giarmon
Old Saxon
Etymology
From gi- + armon.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈjiˈɑrmon/
Verb
giarmōn
- to denude
- to bare
Conjugation
Conjugation of giarmon (weak class 2)
infinitive | giarmon | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | giarmon | giarmoda |
2nd person singular | giarmos | giarmodes |
3rd person singular | giarmod | giarmoda |
plural | giarmiod | giarmodun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | giarmo | giarmodi |
2nd person singular | giarmos | giarmodis |
3rd person singular | giarmo | giarmodi |
plural | giarmion | giarmodin |
imperative | present | |
singular | giarmo | |
plural | giarmiod | |
participle | present | past |
giarmondi | giarmod |