ghemuț
Romanian
Etymology
From ghem + -uț.
Noun
ghemuț n (plural ghemuțe)
- Diminutive of ghem
Declension
Declension of ghemuț
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ghemuț | ghemuțul | (niște) ghemuțe | ghemuțele |
genitive/dative | (unui) ghemuț | ghemuțului | (unor) ghemuțe | ghemuțelor |
vocative | ghemuțule | ghemuțelor |