geþingan
Old English
Verb
ġeþingan
- to determine, fix, settle
Conjugation
Conjugation of ġeþingan (weak class 1)
infinitive | ġeþingan | tō ġeþingenne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | ġeþinge | ġeþingde |
2nd-person singular | ġeþingest | ġeþingdest |
3rd-person singular | ġeþingeþ | ġeþingde |
plural | ġeþingaþ | ġeþingdon |
subjunctive | present | past |
singular | ġeþinge | ġeþingde |
plural | ġeþingen | ġeþingden |
imperative | ||
singular | ġeþing | |
plural | ġeþingaþ | |
participle | present | past |
ġeþingende | (ġe)ġeþinged |
Etymology 2
Compare to þēon and þīhan.
Verb
ġeþingan
- to thrive, grow, become excellent
Conjugation
Conjugation of ġeþingan (strong class 3)
infinitive | ġeþingan | tō ġeþingenne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | ġeþinge | ġeþang |
2nd-person singular | ġeþingest | ġeþunge |
3rd-person singular | ġeþingeþ | ġeþang |
plural | ġeþingaþ | ġeþungon |
subjunctive | present | past |
singular | ġeþinge | ġeþunge |
plural | ġeþingen | ġeþungen |
imperative | ||
singular | ġeþing | |
plural | ġeþingaþ | |
participle | present | past |
ġeþingende | (ġe)ġeþungen |
References
- Bosworth-Toller Anglo-Saxon Dictionary