geçmiş
Turkish
Etymology
- From Turkish "geçmek" (to pass)
Pronunciation
- IPA(key): [ɟɛt͡ʃmiʃ]
Noun
geçmiş (definite accusative geçmişi, plural geçmişler)
- past
- Eski kocanı unutmalısın, geçmişte yaşayamazsın. — You had better forget your ex-husband, you can't live in the past.
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | geçmiş | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | geçmişi | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | geçmiş | geçmişler | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | geçmişi | geçmişleri | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | geçmişe | geçmişlere | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | geçmişte | geçmişlerde | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | geçmişten | geçmişlerden | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | geçmişin | geçmişlerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||