gezicht

gezicht

Dutch

Picture dictionary
voorhoofd wenkbrauw wimper oog neus neusgat wang kaak mond lip kin
Click on labels in the image
lichaam

Etymology

From Middle Dutch gesicht, from Old Dutch gisiht. Equivalent to ge- +‎ zicht.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣə.ˈzɪxt/

• audio

  (file)

• Hyphenation: ge‧zicht
• Rhymes: -ɪxt

Noun

gezicht n (plural gezichten, diminutive gezichtje n)

1. seeing, the ability to observe visually, vision, sight
2. face, front-side of a head
3. sight, visual impression, view, vision

Derived terms

• aangezicht
• bleekgezicht
• vergezicht
• gezichtspunt
• gezichtsuitdrukking
• gezichtsverlies
• gezichtsvermogen
• gezichtsveld

References

• M. J. Koenen & J. Endepols, Verklarend Handwoordenboek der Nederlandse Taal (tevens Vreemde-woordentolk), Groningen, Wolters-Noordhoff, 1969 (26th edition) [Dutch dictionary in Dutch]