gerçek

gerçek

See also: Gerçek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كرچك‎ (gerçek, “true, actual, real”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (girçek, “true”), [script needed] (girtü, “truth”), from Proto-Turkic *kẹr-tü (“true, truth”).[1] Compare also Mongolian гэрээ (geree, “agreement”), гэрч (gerč, “witness”).

cognates

Cognate with Karakhanid [script needed] (kertü, “truth, oath”), Old Uyghur [script needed] (kertü, “truth”), [script needed] (kertgün-, “to believe”), Azerbaijani gerçək (“true”), Khakas киртінерге (kirtìnerge, “to believe”), Turkmen gerçek (“brave, courageous”), Yakut кырдьык (kırcık, “true, veritable, exact”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɟeɾ.t͡ʃec/, [ɟæɾ.t͡ʃec]

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ger‧çek

Adjective

gerçek

1. true, real
2. rightful, truthful

Declension

predicative forms of gerçek

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	gerçeğim	gerçek miyim?	gerçek değilim	gerçek değil miyim?
sen (you are)	gerçeksin	gerçek misin?	gerçek değilsin	gerçek değil misin?
o (he/she/it is)	gerçek / gerçektir	gerçek mi?	gerçek değil	gerçek değil mi?
biz (we are)	gerçeğiz	gerçek miyiz?	gerçek değiliz	gerçek değil miyiz?
siz (you are)	gerçeksiniz	gerçek misiniz?	gerçek değilsiniz	gerçek değil misiniz?
onlar (they are)	gerçek(ler)	gerçek(ler) mi?	gerçek değil(ler)	gerçek değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	gerçektim	gerçek miydim?	gerçek değildim	gerçek değil miydim?
sen (you were)	gerçektin	gerçek miydin?	gerçek değildin	gerçek değil miydin?
o (he/she/it was)	gerçekti	gerçek miydi?	gerçek değildi	gerçek değil miydi?
biz (we were)	gerçektik	gerçek miydik?	gerçek değildik	gerçek değil miydik?
siz (you were)	gerçektiniz	gerçek miydiniz?	gerçek değildiniz	gerçek değil miydiniz?
onlar (they were)	gerçektiler	gerçek miydiler?	gerçek değildi(ler) / değillerdi	gerçek değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	gerçekmişim	gerçek miymişim?	gerçek değilmişim	gerçek değil miymişim?
sen (you were)	gerçekmişsin	gerçek miymişsin?	gerçek değilmişsin	gerçek değil miymişsin?
o (he/she/it was)	gerçekmiş	gerçek miymiş?	gerçek değilmiş	gerçek değil miymiş?
biz (we were)	gerçekmişiz	gerçek miymişiz?	gerçek değilmişiz	gerçek değil miymişiz?
siz (you were)	gerçekmişsiniz	gerçek miymişsiniz?	gerçek değilmişsiniz	gerçek değil miymişsiniz?
onlar (they were)	gerçekmişler	gerçek miymişler?	gerçek değilmiş(ler) / değillermiş	gerçek değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	gerçeksem	gerçek miysem?	gerçek değilsem	gerçek değil miysem?
sen (if you)	gerçeksen	gerçek miysen?	gerçek değilsen	gerçek değil miysen?
o (if he/she/it)	gerçekse	gerçek miyse?	gerçek değilse	gerçek değil miyse?
biz (if we)	gerçeksek	gerçek miysek?	gerçek değilsek	gerçek değil miysek?
siz (if you)	gerçekseniz	gerçek miyseniz?	gerçek değilseniz	gerçek değil miyseniz?
onlar (if they)	gerçekseler	gerçek miyseler?	gerçek değilseler / değillerse	gerçek değil miyseler?

Synonyms

• asıl
• hakiki
• doğru

Derived terms

• gerçeklik
• gerçekçi
• gerçel
• gerçekleşmek

Adverb

gerçek

1. for real

Synonyms

• gerçekten

Noun

gerçek

1. truth, the real, fact, reality

Declension

Inflection
Nominative	gerçek
Definite accusative	gerçeği
	Singular	Plural
Nominative	gerçek	gerçekler
Definite accusative	gerçeği	gerçekleri
Dative	gerçeğe	gerçeklere
Locative	gerçekte	gerçeklerde
Ablative	gerçekten	gerçeklerden
Genitive	gerçeğin	gerçeklerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular gerçeğim gerçeklerim 2nd singular gerçeğin gerçeklerin 3rd singular gerçeği gerçekleri 1st plural gerçeğimiz gerçeklerimiz 2nd plural gerçeğiniz gerçekleriniz 3rd plural gerçekleri gerçekleri Definite accusative Singular Plural 1st singular gerçeğimi gerçeklerimi 2nd singular gerçeğini gerçeklerini 3rd singular gerçeğini gerçeklerini 1st plural gerçeğimizi gerçeklerimizi 2nd plural gerçeğinizi gerçeklerinizi 3rd plural gerçeklerini gerçeklerini Dative Singular Plural 1st singular gerçeğime gerçeklerime 2nd singular gerçeğine gerçeklerine 3rd singular gerçeğine gerçeklerine 1st plural gerçeğimize gerçeklerimize 2nd plural gerçeğinize gerçeklerinize 3rd plural gerçeklerine gerçeklerine Locative Singular Plural 1st singular gerçeğimde gerçeklerimde 2nd singular gerçeğinde gerçeklerinde 3rd singular gerçeğinde gerçeklerinde 1st plural gerçeğimizde gerçeklerimizde 2nd plural gerçeğinizde gerçeklerinizde 3rd plural gerçeklerinde gerçeklerinde Ablative Singular Plural 1st singular gerçeğimden gerçeklerimden 2nd singular gerçeğinden gerçeklerinden 3rd singular gerçeğinden gerçeklerinden 1st plural gerçeğimizden gerçeklerimizden 2nd plural gerçeğinizden gerçeklerinizden 3rd plural gerçeklerinden gerçeklerinden Genitive Singular Plural 1st singular gerçeğimin gerçeklerimin 2nd singular gerçeğinin gerçeklerinin 3rd singular gerçeğinin gerçeklerinin 1st plural gerçeğimizin gerçeklerimizin 2nd plural gerçeğinizin gerçeklerinizin 3rd plural gerçeklerinin gerçeklerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular gerçeğim gerçeklerim 2nd singular gerçeksin gerçeklersin 3rd singular gerçek gerçektir gerçekler gerçeklerdir 1st plural gerçeğiz gerçekleriz 2nd plural gerçeksiniz gerçeklersiniz 3rd plural gerçekler gerçeklerdir

Derived terms

• gerçekten
• gerçeküstü

References

1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*gẹr-tü”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Further reading

• gerçek in Reverso (Turkish-English)