gerundi
Catalan
Etymology
From Latin gerundium.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /ʒəˈɾun.di/
- (Valencian) IPA(key): /d͡ʒeˈɾun.di/
Noun
gerundi m (plural gerundis)
- gerund
Further reading
- “gerundi” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Finnish
Pronunciation
- Hyphenation: ge‧run‧di
Noun
gerundi
- (grammar) gerund
Declension
Inflection of gerundi (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | gerundi | gerundit | |
genitive | gerundin | gerundien | |
partitive | gerundia | gerundeja | |
illative | gerundiin | gerundeihin | |
singular | plural | ||
nominative | gerundi | gerundit | |
accusative | nom. | gerundi | gerundit |
gen. | gerundin | ||
genitive | gerundin | gerundien | |
partitive | gerundia | gerundeja | |
inessive | gerundissa | gerundeissa | |
elative | gerundista | gerundeista | |
illative | gerundiin | gerundeihin | |
adessive | gerundilla | gerundeilla | |
ablative | gerundilta | gerundeilta | |
allative | gerundille | gerundeille | |
essive | gerundina | gerundeina | |
translative | gerundiksi | gerundeiksi | |
instructive | — | gerundein | |
abessive | gerunditta | gerundeitta | |
comitative | — | gerundeineen |
Italian
Noun
gerundi m
- plural of gerundio
Latin
Participle
gerundī
- nominative masculine plural of gerundus
- genitive masculine singular of gerundus
- genitive neuter singular of gerundus
- vocative masculine plural of gerundus