gemyntan
Old English
Etymology
From ġe- + myntan.
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈmyntɑn/
Verb
ġemyntan
- To determine, resolve.
- To mean, purpose, design.
- To destine or condition a lot to.
Conjugation
Conjugation of ġemyntan (weak class 1)
infinitive | ġemyntan | tō ġemyntenne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | ġemynte | ġemynte |
2nd-person singular | ġemyntest | ġemyntest |
3rd-person singular | ġemynteþ | ġemynte |
plural | ġemyntaþ | ġemynton |
subjunctive | present | past |
singular | ġemynte | ġemynte |
plural | ġemynten | ġemynten |
imperative | ||
singular | ġemynt | |
plural | ġemyntaþ | |
participle | present | past |
ġemyntende | ġemynted |
Descendants
- Middle English: gemynten, imynten, imunten, iminten, ymynten, yminten