gemir
See also: gémir
Catalan
Etymology
Learned borrowing from Latin gemō.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /ʒəˈmi/
- (Valencian) IPA(key): /d͡ʒeˈmiɾ/
Verb
gemir (first-person singular present gemeixo, past participle gemit)
- (intransitive) to wail, to howl
- (intransitive) to moan, to groan
Conjugation
Conjugation of gemir (third conjugation with -eix- infix)
infinitive | gemir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | gemint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | gemit | gemida | |||||
plural | gemits | gemides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | gemeixo | gemeixes | gemeix | gemim | gemiu | gemeixen | |
imperfect | gemia | gemies | gemia | gemíem | gemíeu | gemien | |
future | gemiré | gemiràs | gemirà | gemirem | gemireu | gemiran | |
preterite | gemí | gemires | gemí | gemírem | gemíreu | gemiren | |
conditional | gemiria | gemiries | gemiria | gemiríem | gemiríeu | gemirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | gemeixi | gemeixis | gemeixi | gemim | gemiu | gemeixin | |
imperfect | gemís | gemissis | gemís | gemíssim | gemíssiu | gemissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | gemeix | gemeixi | gemim | gemiu | gemeixin |
Synonyms
- gemegar
Further reading
- “gemir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Spanish
Etymology
Semi-learned modification (based on the original Latin etymology) and conjugation change of Old Spanish emer, itself inherited from Latin gemere, present active infinitive of gemō. Compare Portuguese gemer.
Pronunciation
- IPA(key): /xeˈmiɾ/ [xeˈmiɾ]
Audio (Colombia) (file) - Rhymes: -iɾ
- Syllabification: ge‧mir
Verb
gemir (first-person singular present gimo, first-person singular preterite gemí, past participle gemido)
- to wail
- to moan, to groan
Conjugation
Conjugation of gemir (e-i alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | gemir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | gimiendo | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | gemido | gemida | |||||
plural | gemidos | gemidas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | gimo | gimestú gemísvos | gime | gemimos | gemís | gimen | |
imperfect | gemía | gemías | gemía | gemíamos | gemíais | gemían | |
preterite | gemí | gemiste | gimió | gemimos | gemisteis | gimieron | |
future | gemiré | gemirás | gemirá | gemiremos | gemiréis | gemirán | |
conditional | gemiría | gemirías | gemiría | gemiríamos | gemiríais | gemirían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | gima | gimastú gimásvos2 | gima | gimamos | gimáis | giman | |
imperfect (ra) | gimiera | gimieras | gimiera | gimiéramos | gimierais | gimieran | |
imperfect (se) | gimiese | gimieses | gimiese | gimiésemos | gimieseis | gimiesen | |
future1 | gimiere | gimieres | gimiere | gimiéremos | gimiereis | gimieren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | gimetú gemívos | gima | gimamos | gemid | giman | ||
negative | no gimas | no gima | no gimamos | no gimáis | no giman |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Related terms
- gemido
References
- Joan Coromines; José A. Pascual (1984), “gemir”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), volume III (G–Ma), Madrid: Gredos, →ISBN, pages 142-143
Further reading
- “gemir”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014