gemanigfealdian
Old English
Etymology
From ge- + manig + -fealdian. Akin to gemanigfieldan, from the same Germanic root as Old Saxon gimanagfaldon and Old High German gimanagfalton.
Verb
ġemaniġfealdian
- to multiply
Conjugation
Conjugation of ġemaniġfealdian (weak class 2)
infinitive | ġemaniġfealdian | tō ġemaniġfealdienne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | ġemaniġfealdie ġemaniġfealdiġe | ġemaniġfealdode |
2nd-person singular | ġemaniġfealdast | ġemaniġfealdodest |
3rd-person singular | ġemaniġfealdaþ | ġemaniġfealdode |
plural | ġemaniġfealdiaþ ġemaniġfealdiġaþ | ġemaniġfealdodon |
subjunctive | present | past |
singular | ġemaniġfealdie ġemaniġfealdiġe | ġemaniġfealdode |
plural | ġemaniġfealdien ġemaniġfealdiġen | ġemaniġfealdoden |
imperative | ||
singular | ġemaniġfealda | |
plural | ġemaniġfealdiaþ ġemaniġfealdiġaþ | |
participle | present | past |
ġemaniġfealdiende ġemaniġfealdiġende | (ġe)ġemaniġfealdod |
Synonyms
- ġemaniġfieldan