gehoorzamen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch gehoorsamen, from Old Dutch *gihōrsamon. Equivalent to gehoorzaam + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ɣəˈɦoːrzaːmə(n)/
Audio (file)
Verb
gehoorzamen
- (transitive) to obey
Inflection
| Inflection of gehoorzamen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | gehoorzamen | |||
| past singular | gehoorzaamde | |||
| past participle | gehoorzaamd | |||
| infinitive | gehoorzamen | |||
| gerund | gehoorzamen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | gehoorzaam | gehoorzaamde | ||
| 2nd person sing. (jij) | gehoorzaamt | gehoorzaamde | ||
| 2nd person sing. (u) | gehoorzaamt | gehoorzaamde | ||
| 2nd person sing. (gij) | gehoorzaamt | gehoorzaamde | ||
| 3rd person singular | gehoorzaamt | gehoorzaamde | ||
| plural | gehoorzamen | gehoorzaamden | ||
| subjunctive sing.1 | gehoorzame | gehoorzaamde | ||
| subjunctive plur.1 | gehoorzamen | gehoorzaamden | ||
| imperative sing. | gehoorzaam | |||
| imperative plur.1 | gehoorzaamt | |||
| participles | gehoorzamend | gehoorzaamd | ||
| 1) Archaic. | ||||