Gegaffe
German
Etymology
ge- + gaffen
Noun
Gegaffe n (strong, genitive Gegaffes, no plural)
- staring
Declension
Declension of Gegaffe [sg-only, neuter, strong]
singular | |||
---|---|---|---|
indef. | def. | noun | |
nominative | ein | das | Gegaffe |
genitive | eines | des | Gegaffes |
dative | einem | dem | Gegaffe |
accusative | ein | das | Gegaffe |