geanabet
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish جنابت (cenabet).
Noun
geanabet m (plural geanabeți)
- scoundrel
Declension
Declension of geanabet
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) geanabet | geanabetul | (niște) geanabeți | geanabeții |
genitive/dative | (unui) geanabet | geanabetului | (unor) geanabeți | geanabeților |
vocative | geanabetule | geanabeților |
References
- geanabet in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN