garść

garść

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gъrstь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡarɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -arɕt͡ɕ
• Syllabification: garść

Noun

garść f (diminutive garstka)

1. hand understood as a tool to hold something in it; grasp, grip
   • 2013, O.S.T.R.; Hades (lyrics and music), “Mam dość”, in Haos, Asfalt Records:

     Myślę, widząc pustostany na tle biurowców ze szkła / Oby szlag je trafił, biorę w garść miedziaki / Tyle mam, mogę tym cisnąć prosto w twarz bogatym

     I think, seeing the vacant buildings in the background of the glass office buildings / Damn them all, I'm taking the coppers in hand / I have so much, I can throw it right in the face of rich people.

   Łopatę w garść i do roboty! ― Grab the spade and get to work!

2. handful, fistful

Declension

Declension of garść

	singular	plural
nominative	garść	garście/garści
genitive	garści	garści
dative	garści	garściom
accusative	garść	garście/garści
instrumental	garścią	garściami
locative	garści	garściach
vocative	garści	garście/garści

Derived terms

• mieć w garści
• nadgarstek
• wziąć się w garść

 

Further reading

• garść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• garść in Polish dictionaries at PWN