gapper
English
Etymology
gap + -er
Noun
gapper (plural gappers)
- (baseball) A ball hit through the regions between the outfielders.
- Bob's gapper cleared the bags.
- Someone who is on or has done a gap year, or a break from study.
Anagrams
- pregap
Dutch
Etymology
From gappen + -er.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɣɑ.pər/
Audio (file) - Hyphenation: gap‧per
- Rhymes: -ɑpər
Noun
gapper m (plural gappers, diminutive gappertje n)
- (Netherlands, colloquial) thief
- John O'Mill (Johan van der Meulen), "Pruimejantje".
- Jantje zag eens pruimen hangen / Oh, als eieren zo groot; / De tuinman zag zijn bolle wangen / Sloeg de vuile gapper dood.
- John O'Mill (Johan van der Meulen), "Pruimejantje".