fırın

fırın

See also: firín and firîn

Turkish

Etymology

Ultimately from Latin furnus, by way of either Greek φούρνος (foúrnos)[1] or Arabic فُرْن‎ (furn).[2]

Noun

fırın (definite accusative fırını, plural fırınlar)

1. oven

Declension

Inflection
Nominative	fırın
Definite accusative	fırını
	Singular	Plural
Nominative	fırın	fırınlar
Definite accusative	fırını	fırınları
Dative	fırına	fırınlara
Locative	fırında	fırınlarda
Ablative	fırından	fırınlardan
Genitive	fırının	fırınların
Possessive forms Singular Plural 1st singular fırınım fırınlarım 2nd singular fırının fırınların 3rd singular fırını fırınları 1st plural fırınımız fırınlarımız 2nd plural fırınınız fırınlarınız 3rd plural fırınları fırınları
Predicative forms Singular Plural 1st singular fırınım fırınlarım 2nd singular fırınsın fırınlarsın 3rd singular fırın fırındır fırınlar fırınlardır 1st plural fırınız fırınlarız 2nd plural fırınsınız fırınlarsınız 3rd plural fırınlar fırınlardır

Related terms

• yüksek fırın

References

1. Türk Dil Kurumu, Güncel Türkçe Sözlük
2. Nişanyan, Sevan (2002–), “fırın”, in Nişanyan Sözlük