fırkateyn

fırkateyn

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish فرقتین‎ (fırkateyn).

Pronunciation

• Hyphenation: fır‧ka‧teyn

Noun

fırkateyn (definite accusative fırkateyni, plural fırkateynler)

1. frigate

Declension

Inflection
Nominative	fırkateyn
Definite accusative	fırkateyni
	Singular	Plural
Nominative	fırkateyn	fırkateynler
Definite accusative	fırkateyni	fırkateynleri
Dative	fırkateyne	fırkateynlere
Locative	fırkateynde	fırkateynlerde
Ablative	fırkateynden	fırkateynlerden
Genitive	fırkateynin	fırkateynlerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular fırkateynim fırkateynlerim 2nd singular fırkateynin fırkateynlerin 3rd singular fırkateyni fırkateynleri 1st plural fırkateynimiz fırkateynlerimiz 2nd plural fırkateyniniz fırkateynleriniz 3rd plural fırkateynleri fırkateynleri