fąfel
Polish
Etymology
Generally considered a native innovation with reduplication.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɔw̃.fɛl/
Audio (file) - Rhymes: -ɔw̃fɛl
- Syllabification: fą‧fel
Noun
fąfel m pers
- (colloquial, humorous) ankle-biter (small child)
- Synonyms: berbeć, brzdąc, pędrak, szkrab
- (colloquial, humorous) bud (friend)
- Synonym: kumpel
Declension
Declension of fąfel
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | fąfel | fąfele |
genitive | fąfla | fąfli/fąflów |
dative | fąflowi | fąflom |
accusative | fąfla | fąfli/fąflów |
instrumental | fąflem | fąflami |
locative | fąflu | fąflach |
vocative | fąflu | fąfele |
Noun
fąfel m anim
- (colloquial) booger, bogey (piece of solid or semisolid mucus in the nostril)
- Synonyms: babol, koza, smark
- (colloquial) blotch, pimple
- Synonyms: krosta, pryszcz
Declension
Declension of fąfel
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | fąfel | fąfle |
genitive | fąfla | fąfli |
dative | fąflowi | fąflom |
accusative | fąfla | fąfle |
instrumental | fąflem | fąflami |
locative | fąflu | fąflach |
vocative | fąflu | fąfle |
Related terms
nouns
- fafuła
- fąfry
References
- Adam Fałowski (2022) Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN
Further reading
- fąfel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- fąfel in Polish dictionaries at PWN