fyrirgera
Icelandic
Alternative forms
- fyrirgjöra
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɪːrɪrˌcɛːra/
Verb
fyrirgera (weak verb, third-person singular past indicative fyrirgerði, supine fyrirgert)
- (transitive, with dative) to forfeit (suffer loss of by wrongdoing)
Conjugation
fyrirgera — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að fyrirgera | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | fyrirgert | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | fyrirgerandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég fyrirgeri | við fyrirgerum | present (nútíð) | ég fyrirgeri | við fyrirgerum |
| þú fyrirgerir | þið fyrirgerið | þú fyrirgerir | þið fyrirgerið | ||
| hann, hún, það fyrirgerir | þeir, þær, þau fyrirgera | hann, hún, það fyrirgeri | þeir, þær, þau fyrirgeri | ||
| past (þátíð) | ég fyrirgerði | við fyrirgerðum | past (þátíð) | ég fyrirgerði | við fyrirgerðum |
| þú fyrirgerðir | þið fyrirgerðuð | þú fyrirgerðir | þið fyrirgerðuð | ||
| hann, hún, það fyrirgerði | þeir, þær, þau fyrirgerðu | hann, hún, það fyrirgerði | þeir, þær, þau fyrirgerðu | ||
| imperative (boðháttur) | fyrirger (þú) | fyrirgerið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fyrirgerðu | fyrirgeriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||