fyrirbjóða

fyrirbjóða

Old Norse

Etymology

From fyrir- +‎ bjóða, from earlier Proto-Germanic *furibeudaną.

Verb

fyrirbjóða (singular past indicative fyrirbauð, plural past indicative fyrirbuðu, past participle fyrirboðinn)

1. to forbid

Conjugation

Conjugation of fyrirbjóða — active (strong class 2)

infinitive	fyrirbjóða
present participle	fyrirbjóðandi
past participle	fyrirboðinn
indicative	present	past
1st-person singular	fyrirbýð	fyrirbauð
2nd-person singular	fyrirbýðr	fyrirbautt
3rd-person singular	fyrirbýðr	fyrirbauð
1st-person plural	fyrirbjóðum	fyrirbuðum
2nd-person plural	fyrirbjóðið	fyrirbuðuð
3rd-person plural	fyrirbjóða	fyrirbuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	fyrirbjóða	fyrirbyða
2nd-person singular	fyrirbjóðir	fyrirbyðir
3rd-person singular	fyrirbjóði	fyrirbyði
1st-person plural	fyrirbjóðim	fyrirbyðim
2nd-person plural	fyrirbjóðið	fyrirbyðið
3rd-person plural	fyrirbjóði	fyrirbyði
imperative	present
2nd-person singular	fyrirbjóð
1st-person plural	fyrirbjóðum
2nd-person plural	fyrirbjóðið

Conjugation of fyrirbjóða — mediopassive (strong class 2)

infinitive	fyrirbjóðask
present participle	fyrirbjóðandisk
past participle	fyrirboðizk
indicative	present	past
1st-person singular	fyrirbjóðumk	fyrirbuðumk
2nd-person singular	fyrirbýzk	fyrirbauzk
3rd-person singular	fyrirbýzk	fyrirbauzk
1st-person plural	fyrirbjóðumsk	fyrirbuðumsk
2nd-person plural	fyrirbjóðizk	fyrirbuðuzk
3rd-person plural	fyrirbjóðask	fyrirbuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	fyrirbjóðumk	fyrirbyðumk
2nd-person singular	fyrirbjóðisk	fyrirbyðisk
3rd-person singular	fyrirbjóðisk	fyrirbyðisk
1st-person plural	fyrirbjóðimsk	fyrirbyðimsk
2nd-person plural	fyrirbjóðizk	fyrirbyðizk
3rd-person plural	fyrirbjóðisk	fyrirbyðisk
imperative	present
2nd-person singular	fyrirbjózk
1st-person plural	fyrirbjóðumsk
2nd-person plural	fyrirbjóðizk

References

• fyrirbjóða in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press