fuŝparoli

fuŝparoli

Esperanto

Etymology

fuŝ- (“bungle”) +‎ paroli (“speak”)

Verb

fuŝparoli (present fuŝparolas, past fuŝparolis, future fuŝparolos, conditional fuŝparolus, volitive fuŝparolu)

1. speak a language very poorly; speak a broken form of a language

   Dafydd ap Fergus, "Esperantista Motorciklanta Ĉeno vojaĝas al Strasburgo":

   Ili kapablas fuŝparoli en pluraj lingvoj.

   They are capable of speaking broken versions of several languages.

   Moa Martinson, "Vespera ruĝo anoncas ventegon," translated by Ferenc Szilagyi:

   Sed vi volis, ke Lidia veturu al la foiro, kaj nun ili estas survoje al Ameriko. La patrino fuŝparolas [la anglan] iomete.

   But you wanted Lydia to travel to the fair, and now she is on the way to America. The mother speaks a little broken [English].

Conjugation

Conjugation of fuŝparoli present past future singular plural singular plural singular plural tense fuŝparolas fuŝparolis fuŝparolos active participle fuŝparolanta fuŝparolantaj fuŝparolinta fuŝparolintaj fuŝparolonta fuŝparolontaj acc. fuŝparolantan fuŝparolantajn fuŝparolintan fuŝparolintajn fuŝparolontan fuŝparolontajn passive participle fuŝparolata fuŝparolataj fuŝparolita fuŝparolitaj fuŝparolota fuŝparolotaj acc. fuŝparolatan fuŝparolatajn fuŝparolitan fuŝparolitajn fuŝparolotan fuŝparolotajn nominal active participle fuŝparolanto fuŝparolantoj fuŝparolinto fuŝparolintoj fuŝparolonto fuŝparolontoj acc. fuŝparolanton fuŝparolantojn fuŝparolinton fuŝparolintojn fuŝparolonton fuŝparolontojn nominal passive participle fuŝparolato fuŝparolatoj fuŝparolito fuŝparolitoj fuŝparoloto fuŝparolotoj acc. fuŝparolaton fuŝparolatojn fuŝparoliton fuŝparolitojn fuŝparoloton fuŝparolotojn adverbial active participle fuŝparolante fuŝparolinte fuŝparolonte adverbial passive participle fuŝparolate fuŝparolite fuŝparolote infinitive fuŝparoli imperative fuŝparolu conditional fuŝparolus

See also

• parolaĉi