furgnąć
Polish
Etymology
From furgać + -nąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfur.ɡnɔɲt͡ɕ/
- Rhymes: -urɡnɔɲt͡ɕ
- Syllabification: fur‧gnąć
Verb
furgnąć pf (imperfective furgać)
- (intransitive, dialectal) to fly, to zip [+ po (prepositional) = across what] (to move quickly)
- Synonyms: zaiwanić, (imperfective only) zasuwać
Conjugation
Conjugation of furgnąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | furgnąć | |||||
future tense | 1st | furgnę | furgniemy | |||
2nd | furgniesz | furgniecie | ||||
3rd | furgnie | furgną | ||||
impersonal | furgnie się | |||||
past tense | 1st | furgnąłem | furgnęłam | furgnęliśmy | furgnęłyśmy | |
2nd | furgnąłeś | furgnęłaś | furgnęliście | furgnęłyście | ||
3rd | furgnął | furgnęła | furgnęło | furgnęli | furgnęły | |
impersonal | furgnięto | |||||
conditional | 1st | furgnąłbym | furgnęłabym | furgnęlibyśmy | furgnęłybyśmy | |
2nd | furgnąłbyś | furgnęłabyś | furgnęlibyście | furgnęłybyście | ||
3rd | furgnąłby | furgnęłaby | furgnęłoby | furgnęliby | furgnęłyby | |
impersonal | furgnięto by | |||||
imperative | 1st | niech furgnę | furgnijmy | |||
2nd | furgnij | furgnijcie | ||||
3rd | niech furgnie | niech furgną | ||||
anterior adverbial participle | furgnąwszy | |||||
verbal noun | furgnięcie |
Related terms
adjective
- furgotliwy
noun
- furgot
verb
- furgotać impf
Further reading
- furgnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- furgnąć in Polish dictionaries at PWN