furfuraceus
Latin
Etymology
From furfur (“bran; scales”) + -āceus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /fur.fuˈraː.ke.us/, [fʊr.fʊˈraː.ke.ʊs]
Adjective
furfurāceus (feminine furfurācea, neuter furfurāceum); first/second declension
- scurfy
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | furfurāceus | furfurācea | furfurāceum | furfurāceī | furfurāceae | furfurācea | |
Genitive | furfurāceī | furfurāceae | furfurāceī | furfurāceōrum | furfurāceārum | furfurāceōrum | |
Dative | furfurāceō | furfurāceō | furfurāceīs | ||||
Accusative | furfurāceum | furfurāceam | furfurāceum | furfurāceōs | furfurāceās | furfurācea | |
Ablative | furfurāceō | furfurāceā | furfurāceō | furfurāceīs | |||
Vocative | furfurācee | furfurācea | furfurāceum | furfurāceī | furfurāceae | furfurācea |
References
- furfuraceus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- furfuraceus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette