funtsiminen
Finnish
Etymology
funtsia + -minen
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfuntsiminen/, [ˈfunt̪s̠imine̞n]
- Hyphenation: funt‧si‧mi‧nen
Noun
funtsiminen
- (slang) thinking, pondering
Declension
| Inflection of funtsiminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | funtsiminen | funtsimiset | |
| genitive | funtsimisen | funtsimisten funtsimisien | |
| partitive | funtsimista | funtsimisia | |
| illative | funtsimiseen | funtsimisiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | funtsiminen | funtsimiset | |
| accusative | nom. | funtsiminen | funtsimiset |
| gen. | funtsimisen | ||
| genitive | funtsimisen | funtsimisten funtsimisien | |
| partitive | funtsimista | funtsimisia | |
| inessive | funtsimisessa | funtsimisissa | |
| elative | funtsimisesta | funtsimisista | |
| illative | funtsimiseen | funtsimisiin | |
| adessive | funtsimisella | funtsimisilla | |
| ablative | funtsimiselta | funtsimisilta | |
| allative | funtsimiselle | funtsimisille | |
| essive | funtsimisena | funtsimisina | |
| translative | funtsimiseksi | funtsimisiksi | |
| instructive | — | funtsimisin | |
| abessive | funtsimisetta | funtsimisitta | |
| comitative | — | funtsimisineen | |
Verb
funtsiminen
- Fourth infinitive of funtsia.