fumigo
See also: fumigó and fumigò
Italian
Verb
fumigo
- first-person singular present indicative of fumigare
Latin
Etymology
fūmus (“smoke”) + -igō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈfuː.mi.ɡoː/, [ˈfuː.mɪ.ɡoː]
Verb
fūmigō (present infinitive fūmigāre, perfect active fūmigāvī, supine fūmigātum); first conjugation
- I smoke, fumigate, treat with
Conjugation
Conjugation of fumigo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fūmigō | fūmigās | fūmigat | fūmigāmus | fūmigātis | fūmigant |
imperfect | fūmigābam | fūmigābās | fūmigābat | fūmigābāmus | fūmigābātis | fūmigābant | |
future | fūmigābō | fūmigābis | fūmigābit | fūmigābimus | fūmigābitis | fūmigābunt | |
perfect | fūmigāvī | fūmigāvistī | fūmigāvit | fūmigāvimus | fūmigāvistis | fūmigāvērunt, fūmigāvēre | |
pluperfect | fūmigāveram | fūmigāverās | fūmigāverat | fūmigāverāmus | fūmigāverātis | fūmigāverant | |
future perfect | fūmigāverō | fūmigāveris | fūmigāverit | fūmigāverimus | fūmigāveritis | fūmigāverint | |
passive | present | fūmigor | fūmigāris, fūmigāre | fūmigātur | fūmigāmur | fūmigāminī | fūmigantur |
imperfect | fūmigābar | fūmigābāris, fūmigābāre | fūmigābātur | fūmigābāmur | fūmigābāminī | fūmigābantur | |
future | fūmigābor | fūmigāberis, fūmigābere | fūmigābitur | fūmigābimur | fūmigābiminī | fūmigābuntur | |
perfect | fūmigātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | fūmigātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | fūmigātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fūmigem | fūmigēs | fūmiget | fūmigēmus | fūmigētis | fūmigent |
imperfect | fūmigārem | fūmigārēs | fūmigāret | fūmigārēmus | fūmigārētis | fūmigārent | |
perfect | fūmigāverim | fūmigāverīs | fūmigāverit | fūmigāverimus | fūmigāveritis | fūmigāverint | |
pluperfect | fūmigāvissem | fūmigāvissēs | fūmigāvisset | fūmigāvissēmus | fūmigāvissētis | fūmigāvissent | |
passive | present | fūmiger | fūmigēris, fūmigēre | fūmigētur | fūmigēmur | fūmigēminī | fūmigentur |
imperfect | fūmigārer | fūmigārēris, fūmigārēre | fūmigārētur | fūmigārēmur | fūmigārēminī | fūmigārentur | |
perfect | fūmigātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | fūmigātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | fūmigā | — | — | fūmigāte | — |
future | — | fūmigātō | fūmigātō | — | fūmigātōte | fūmigantō | |
passive | present | — | fūmigāre | — | — | fūmigāminī | — |
future | — | fūmigātor | fūmigātor | — | — | fūmigantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | fūmigāre | fūmigāvisse | fūmigātūrus esse | fūmigārī | fūmigātus esse | fūmigātum īrī | |
participles | fūmigāns | — | fūmigātūrus | — | fūmigātus | fūmigandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
fūmigāre | fūmigandī | fūmigandō | fūmigandum | fūmigātum | fūmigātū |
Derived terms
- fūmigābundus
- fūmigāns
Descendants
- Aromanian: fumig, fumigari
- Asturian: fumiar
- Catalan: fumigar
- English: fumigate
- French: fumiger
- Galician: fumegar
- Italian: affumicare, fumigare
- Portuguese: fumegar, fumigar
- Romanian: fumega, fumegare
- Spanish: fumigar, humear
References
- fumigo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fumigo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Spanish
Verb
fumigo
- First-person singular (yo) present indicative form of fumigar.