fulguro
See also: fulguró
Latin
Etymology
fulgur (“flash”, “lightning”) + -ō (1st conjugation verbal suffix)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈful.ɡu.roː/, [ˈfʊɫ.ɡʊ.roː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈful.ɡu.ro/
Verb
fulgurō (present infinitive fulgurāre, perfect active fulgurāvī, supine fulgurātum); first conjugation
- I glitter, flash, shine brightly
Conjugation
Conjugation of fulguro (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fulgurō | fulgurās | fulgurat | fulgurāmus | fulgurātis | fulgurant |
imperfect | fulgurābam | fulgurābās | fulgurābat | fulgurābāmus | fulgurābātis | fulgurābant | |
future | fulgurābō | fulgurābis | fulgurābit | fulgurābimus | fulgurābitis | fulgurābunt | |
perfect | fulgurāvī | fulgurāvistī | fulgurāvit | fulgurāvimus | fulgurāvistis | fulgurāvērunt, fulgurāvēre | |
pluperfect | fulgurāveram | fulgurāverās | fulgurāverat | fulgurāverāmus | fulgurāverātis | fulgurāverant | |
future perfect | fulgurāverō | fulgurāveris | fulgurāverit | fulgurāverimus | fulgurāveritis | fulgurāverint | |
passive | present | fulguror | fulgurāris, fulgurāre | fulgurātur | fulgurāmur | fulgurāminī | fulgurantur |
imperfect | fulgurābar | fulgurābāris, fulgurābāre | fulgurābātur | fulgurābāmur | fulgurābāminī | fulgurābantur | |
future | fulgurābor | fulgurāberis, fulgurābere | fulgurābitur | fulgurābimur | fulgurābiminī | fulgurābuntur | |
perfect | fulgurātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | fulgurātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | fulgurātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fulgurem | fulgurēs | fulguret | fulgurēmus | fulgurētis | fulgurent |
imperfect | fulgurārem | fulgurārēs | fulgurāret | fulgurārēmus | fulgurārētis | fulgurārent | |
perfect | fulgurāverim | fulgurāverīs | fulgurāverit | fulgurāverimus | fulgurāveritis | fulgurāverint | |
pluperfect | fulgurāvissem | fulgurāvissēs | fulgurāvisset | fulgurāvissēmus | fulgurāvissētis | fulgurāvissent | |
passive | present | fulgurer | fulgurēris, fulgurēre | fulgurētur | fulgurēmur | fulgurēminī | fulgurentur |
imperfect | fulgurārer | fulgurārēris, fulgurārēre | fulgurārētur | fulgurārēmur | fulgurārēminī | fulgurārentur | |
perfect | fulgurātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | fulgurātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | fulgurā | — | — | fulgurāte | — |
future | — | fulgurātō | fulgurātō | — | fulgurātōte | fulgurantō | |
passive | present | — | fulgurāre | — | — | fulgurāminī | — |
future | — | fulgurātor | fulgurātor | — | — | fulgurantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | fulgurāre | fulgurāvisse | fulgurātūrus esse | fulgurārī | fulgurātus esse | fulgurātum īrī | |
participles | fulgurāns | — | fulgurātūrus | — | fulgurātus | fulgurandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
fulgurāre | fulgurandī | fulgurandō | fulgurandum | fulgurātum | fulgurātū |
Descendants
- Aromanian: sfuldzirã, sfuldzirari
- English: fulgurate
- French: fulgurer
- Italian: folgorare
- Portuguese: fulgurar
- Romanian: fulgera, fulgerare
- Spanish: fulgurar
References
- fulguro in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fulguro in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- fulguro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Spanish
Verb
fulguro
- First-person singular (yo) present indicative form of fulgurar.