fugio
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈfu.ɡi.oː/, [ˈfʊɡioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfu.d͡ʒi.o/, [ˈfuːd͡ʒio]
Etymology 1
From Proto-Italic *fugiō, from Proto-Indo-European *bʰewg-.
Verb
fugiō (present infinitive fugere, perfect active fūgī, supine fugitum); third conjugation iō-variant
- (transitive, intransitive) I flee, escape
- Synonyms: effugiō, ēvādō, cōnfugiō, aufugiō, prōfugiō, diffugiō, refugiō, perfugiō, āvolō, ēripiō, ēlābor, lābor
- 38 CE – 104 CE, Martial, Epigrammata V.83:
- Insequeris, fugio; fugis, insequor
- You pursue, I flee; you flee, I pursue
- Insequeris, fugio; fugis, insequor
- (intransitive) I speed, hasten, pass quickly.
- Tempus fugit ― Time flies/passes quickly
- (transitive) I avoid, shun
- Synonyms: ēvādō, ēlūdō, vītō, ēvītō, dētrectō, āversor, abstineō, parcō, dēclīnō, exeō
- Antonyms: dēstinō, intendō, tendō, petō, quaerō, affectō, studeō, spectō, circumspiciō
Conjugation
Conjugation of fugiō (third conjugation iō-variant) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fugiō | fugis | fugit | fugimus | fugitis | fugiunt |
imperfect | fugiēbam | fugiēbās | fugiēbat | fugiēbāmus | fugiēbātis | fugiēbant | |
future | fugiam | fugiēs | fugiet | fugiēmus | fugiētis | fugient | |
perfect | fūgī | fūgistī | fūgit | fūgimus | fūgistis | fūgērunt, fūgēre | |
pluperfect | fūgeram | fūgerās | fūgerat | fūgerāmus | fūgerātis | fūgerant | |
future perfect | fūgerō | fūgeris | fūgerit | fūgerimus | fūgeritis | fūgerint | |
passive | present | fugior | fugeris, fugere | fugitur | fugimur | fugiminī | fugiuntur |
imperfect | fugiēbar | fugiēbāris, fugiēbāre | fugiēbātur | fugiēbāmur | fugiēbāminī | fugiēbantur | |
future | fugiar | fugiēris, fugiēre | fugiētur | fugiēmur | fugiēminī | fugientur | |
perfect | fugitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | fugitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | fugitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fugiam | fugiās | fugiat | fugiāmus | fugiātis | fugiant |
imperfect | fugerem | fugerēs | fugeret | fugerēmus | fugerētis | fugerent | |
perfect | fūgerim | fūgerīs | fūgerit | fūgerīmus | fūgerītis | fūgerint | |
pluperfect | fūgissem | fūgissēs | fūgisset | fūgissēmus | fūgissētis | fūgissent | |
passive | present | fugiar | fugiāris, fugiāre | fugiātur | fugiāmur | fugiāminī | fugiantur |
imperfect | fugerer | fugerēris, fugerēre | fugerētur | fugerēmur | fugerēminī | fugerentur | |
perfect | fugitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | fugitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | fuge | — | — | fugite | — |
future | — | fugitō | fugitō | — | fugitōte | fugiuntō | |
passive | present | — | fugere | — | — | fugiminī | — |
future | — | fugitor | fugitor | — | — | fugiuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | fugere | fūgisse | fugitūrum esse | fugī | fugitum esse | fugitum īrī | |
participles | fugiēns | — | fugitūrus | — | fugitus | fugiendus, fugiundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
fugiendī | fugiendō | fugiendum | fugiendō | fugitum | fugitū |
Derived terms
- aufugiō
- confugiō
- dēfugiō
- diffugiō
- fugāx
- fugēla
- fugiendus
- fugiēns
- fugitō
- interfugiō
- perfugiō
- praefugiō
- prōfugiō
- refugiō
- subterfugiō
- suffugiō
- superfugiō
- tempus fugit
- terga fugere
- trānsfugiō
Related terms
- fuga
- fugācius
- fugitāns
- fugitīvus
- fugitō
- fugō
Descendants
Descendants
- Aromanian: fug, fudziri
- Asturian: fuxir
- Catalan: fugir
- English: -fugal
- Franco-Provençal: fuire
- French: fuir
- Friulian: fuî
- Galician: fuxir
- Italian: fuggire
- Occitan: fugir
- Portuguese: fugir
- Romanian: fugi, fugire
- Romansch: fugir, fugeir, fügir
- Sicilian: fùjiri
- Sardinian: fugire, fugiri, fuzire
- Spanish: huir
- Venetian: fuxir, fùxer, fugér
- Welsh: ffoi
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
fugiō
- dative/ablative singular of fugium
References
- “fugio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “fugio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- fugio in Enrico Olivetti, editor (2003-2023) Dizionario Latino, Olivetti Media Communication
- fugio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- I am not unaware: me non fugit, praeterit
- (ambiguous) to keep out of a person's sight: fugere alicuius conspectum, aspectum
- (ambiguous) to follow virtue; to flee from vice: honesta expetere; turpia fugere
- (ambiguous) to shun society: hominum coetus, congressus fugere
- (ambiguous) to shun publicity: publico carere, forum ac lucem fugere
- (ambiguous) to flee like deer, sheep: pecorum modo fugere (Liv. 40. 27)
- I am not unaware: me non fugit, praeterit