fróun
Icelandic
Etymology
From fróa (“to relieve, to alleviate”) + -un.
Noun
fróun f (genitive singular fróunar, no plural)
- relief, alleviation, comfort
Declension
declension of fróun
f-s1 | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | fróun | fróunin |
accusative | fróun | fróunina |
dative | fróun | fróuninni |
genitive | fróunar | fróunarinnar |
Derived terms
- sjálfsfróun (“masturbation”)