fructuarius
Latin
Etymology
From frūctus (“fruit, produce”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /fruːk.tuˈaː.ri.us/, [fruːkt̪uˈäːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /fruk.tuˈa.ri.us/, [frukt̪uˈäːrius]
Adjective
frūctuārius (feminine frūctuāria, neuter frūctuārium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to fruit, fruit-bearing, fruitful
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | frūctuārius | frūctuāria | frūctuārium | frūctuāriī | frūctuāriae | frūctuāria | |
Genitive | frūctuāriī | frūctuāriae | frūctuāriī | frūctuāriōrum | frūctuāriārum | frūctuāriōrum | |
Dative | frūctuāriō | frūctuāriō | frūctuāriīs | ||||
Accusative | frūctuārium | frūctuāriam | frūctuārium | frūctuāriōs | frūctuāriās | frūctuāria | |
Ablative | frūctuāriō | frūctuāriā | frūctuāriō | frūctuāriīs | |||
Vocative | frūctuārie | frūctuāria | frūctuārium | frūctuāriī | frūctuāriae | frūctuāria |
References
- fructuarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fructuarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette