franco
English
Etymology 1
From Italian franco (“French”). Doublet of franc and frank.
Noun
franco (plural francos)
- (historical) The currency issued between 1805 and 1808 of Lucca in Tuscany, Italy.
Related terms
- franc
See also
- lira
Etymology 2
From Franco-.
Noun
franco (plural francos)
- Alternative letter-case form of Franco.
- 1977, Report on Confederation:
- The anglos have seen the whole of the country, and the continent, as hospitable, while the francos have over a long period come to view Quebec as their real homeland.
- 1998, Dick Bird, Never the Same Again: A History of VSO, Cambridge: The Lutterworth Press, →ISBN, page 193:
- Something similar had occurred in Canada, where first of all the sector is divided between anglos and francos; […]
- 2011, Katharine Goodland; John O’Connor, A Directory of Shakespeare in Performance since 1991, volume 3 (Canada and USA), Palgrave Macmillan, →ISBN, page 153:
- “Language is always an issue in Quebec and here’s a play that both anglos and francos will have a language problem with,” Ackerman says.
-
Dutch
Etymology
From Italian porto franco.
Pronunciation
Audio (file)
Adjective
franco (not comparable)
- with freightages paid by the sender
Inflection
Inflection of franco | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | franco | |||
inflected | franco | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | franco | |||
indefinite | m./f. sing. | franco | ||
n. sing. | franco | |||
plural | franco | |||
definite | franco | |||
partitive |
Descendants
- → Caribbean Javanese: prangko
- → Indonesian: prangko (“postage stamp”)
- → Petjo: prangko, perangko
References
- M. J. Koenen & J. Endepols, Verklarend Handwoordenboek der Nederlandse Taal (tevens Vreemde-woordentolk), Groningen, Wolters-Noordhoff, 1969 (26th edition) [Dutch dictionary in Dutch]
Esperanto
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfrant͡so]
- Audio:
(file) - Rhymes: -ant͡so
- Hyphenation: fran‧co
Noun
franco (accusative singular francon, plural francoj, accusative plural francojn)
- a French person
- Hypernym: eŭropano
Derived terms
- francino (“Frenchwoman”)
Related terms
- franca (“French”)
- france (“in French”)
- Francio (“France”)
Galician
![](Images/wiktionary/Pontevedra-Feira_franca_2013-Descansando_(9849982295).jpg.webp)
Etymology
From Late Latin francus (“Frankish”), from Frankish *Franko (“a Frank”), from Proto-Germanic *frankô (“javelin”).
The adjectival forms, from Old French franc (“free”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfraŋko̝/
Noun
franco m (plural francos, feminine franca, feminine plural francas)
- Frank
- (archaic) Frenchman
- Synonym: francés
- franc (former currency of France and other countries)
- 1401, M. Lucas Alvarez; M. J. Justo Martín (eds.), Fontes documentais da Universidade de Santiago de Compostela. Pergameos da serie Bens do Arquivo Histórico Universitario (Anos 1237-1537). Santiago: Consello da Cultura Galega, page 276:
- uendo, segundo dito he, por doze francos d'ouro da moneda del rey de França
- I sell, as said, for twelve francs of gold, of the coinage of the king of France
- uendo, segundo dito he, por doze francos d'ouro da moneda del rey de França
- 1401, M. Lucas Alvarez; M. J. Justo Martín (eds.), Fontes documentais da Universidade de Santiago de Compostela. Pergameos da serie Bens do Arquivo Histórico Universitario (Anos 1237-1537). Santiago: Consello da Cultura Galega, page 276:
Derived terms
- francés
- Francia
- Franco
- Francos
Related terms
- francada
- Francoi
- Francuín
- Franzomil
Adjective
franco m (feminine singular franca, masculine plural francos, feminine plural francas)
- tax-free
- Synonym: exento
- free, unobstructed
- Synonym: libre
- sincere, true
- Synonym: sincelo
- (archaic) generous
- Synonym: xeneroso
Derived terms
- francamente
- franquear
- franqueo
- franquía
References
- “franco” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “franco” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “franco” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “franco” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
Italian
Etymology
Borrowed from French franc.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfran.ko/
Audio (file) - Rhymes: -anko
- Hyphenation: fràn‧co
Adjective
franco (feminine franca, masculine plural franchi, feminine plural franche)
- frank, candid
- free (of duty)
- franchi tiratori ― snipers
- Frankish
Derived terms
- francamente
- franchezza
- sfranchire
Adverb
franco
- frankly
Noun
franco m (plural franchi)
- Frank (Frankish person)
- franc (money)
Descendants
- → Cimbrian: franko
Further reading
- franco in Collins Italian-English Dictionary
- franco in garzantilinguistica.it – Garzanti Linguistica, De Agostini Scuola Spa
- frànco in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈfran.koː/, [ˈfräŋkoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfran.ko/, [ˈfräŋko]
Adjective
francō
- inflection of francus:
- dative masculine/neuter singular
- ablative masculine singular
Portuguese
Etymology
From French franc.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɾɐ̃.ku/
- Rhymes: -ɐ̃ku
- Hyphenation: fran‧co
Adjective
franco (feminine franca, masculine plural francos, feminine plural francas)
- Frankish (referring to the Franks)
- Synonym: frâncico
- frank (bluntly honest)
Noun
franco m (plural francos)
- franc (former currency of France and Belgium)
- franc (any of several units of currency)
- Frank (one of the Franks)
Further reading
- “franco” in iDicionário Aulete.
- “franco” in Dicionário inFormal.
- “franco” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “franco” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2023.
- “franco” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “franco” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish
Etymology
From Middle French franc, from Medieval Latin Francus (“a Frank”), from Frankish *Franko, from Proto-Germanic *frankô (literally “spear, javelin”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɾanko/ [ˈfɾãŋ.ko]
- Rhymes: -anko
- Syllabification: fran‧co
Noun
franco m (plural francos)
- franc (former currency of France and other countries)
Derived terms
- franco CFA
- franco cefa
Adjective
franco (feminine franca, masculine plural francos, feminine plural francas)
- frank, candid, straightforward
- generous, liberal, openhanded
- free, unimpeded, unencumbered
- exempt, free
- Frankish
Derived terms
- ballena franca
- bola franca
- francamente
- franco bordo
- franco de servicio
- piso franco
Related terms
- franqueza
- francoguayanés
See also
- honesto
Further reading
- “franco”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014