fracturus
Latin
Etymology
Future active participle of frangō (“I break, shatter”).
Participle
fractūrus m (feminine fractūra, neuter fractūrum); first/second declension
- about to break, shatter (something)
- about to vanquish, defeat utterly
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | fractūrus | fractūra | fractūrum | fractūrī | fractūrae | fractūra | |
Genitive | fractūrī | fractūrae | fractūrī | fractūrōrum | fractūrārum | fractūrōrum | |
Dative | fractūrō | fractūrae | fractūrō | fractūrīs | fractūrīs | fractūrīs | |
Accusative | fractūrum | fractūram | fractūrum | fractūrōs | fractūrās | fractūra | |
Ablative | fractūrō | fractūrā | fractūrō | fractūrīs | fractūrīs | fractūrīs | |
Vocative | fractūre | fractūra | fractūrum | fractūrī | fractūrae | fractūra |